compiègne - paris

we nemen afscheid van elkaar na een paar intense dagen. we hopen elkaar verder op de camino nog tegen te komen. alleen verder naar parijs, ruim honderd kilometer en het gaat tergend traag. de benen willen niet en de geest heeft het eveneens zwaar, een dag waaop je je eenzaam kunt voelen. toch komt paris in zicht. ik heb hier en daar wat afgesneden en denk zo tijd en kilometers te hebben bespaard. de abbaye van chaalis ligt magnifique en de tarte au citron doet alle zadelpijn snel vergeten. een mooi stempel rijker weer verder naar parijs. je fietst langs het canal de l'ourcq, waarlangs roma wonen onder tamelijk erbarmelijke omstandigheden. geen fransoos die het erg vindt. eenmaal in parijs nuttig ik met mijn gastvrouw margarita een biertje op de hoek waarna we heerlijk dineren in een turks restaurant, ces genaamd. feuille de vigne en daarna grillade d'agneau au menthe et aubergine. als toetje meloen met olijven.