la laguna de castilla - sarria

haar broer is al onderweg om ze mij te brengen. woorden van dank schieten te kort. snel verder en in volledige mist bereiken we o cebreiro. we ontmoeten er een slanke gedistingeerde man met grijs haar, een verzorgd baardje en paardenstaart. hij is venezolaan, woont al jaren in marbella en heeft meegeholpen aan de restauratie van veel kerken langs de camino, zo ook aan die in cebreiro. hij is houtbewerker. samen met zijn vrouw loopt hij jaarlijks een deel van de camino om te zien of de gerestaureerde stukken zich goed houden.

ik heb geprobeerd het kerkje en de oude albergue ernaast te fotograferen maar veel meer dan wat mist heeft dat niet opgeleverd. na rond te hebben gekeken dalen we af naar liñares en komen miho tegen, een meisje uit japan die de russen blijken te kennen. miho loopt de camino en heeft een onvoorstelbaar hoog tempo al is haar dat niet aan te zien. mijn nieuwe vrienden houden van een goed leven en daar hoort al vroeg in de morgen rode wijn en/of port bij. het is even wennen. we stoppen vaak. triacastela snellen we voorbij in een moordend tempo. bij san cristobal ligt een zware vrachtwagen met een lading zand of grind op z´n zij. bij het remmen in een afdaling gekanteld. we rijden verder naar samos en genieten van enkele zeer snelle afdalingen. de bochten liggen perfect en in no-time bereiken we samos. we bezoeken er de kapel met de cipres. beide zijn ruim 1000 jaar oud. de cipres was 7 jaar geleden ziek en heeft nu nog steeds een mooi rubberen verband. we rijden nog door tot sarria en dan gaat het nog sneller. nieuw superstrak asfalt en een lege weg maken hoge snelheden mogelijk. in een sierlijke afdaling volgt na enkele mooie bochten een lang stuk rechte weg. ik noteer een topsnelheid van 74,3km. remmen lukt nog maar net. zonder moeite vinden we in sarria een goed onderkomen.